Nieporadni

demony

wybory

krzyżują ręce ukochanego

słowa

czyny

wbijają krokwiaki w dłonie

z pękniętej rury

tryska krew

bliskiej osoby

niespełnione obietnice

najdrobniejsze

na stosie

powolnym ogniem

miłość płonie

nie ma nikogo

w samotności

słychać przeraźliwy pisk

cielesność uczucia skwierczy

przenika swędem palonego białka

włosów

paznokci

drobnym deszczem marzenie płacze

spowalnia koniec

nie pozwala płomieniom

ogarnąć stosu swym żywiołem

pozwoli

za czas jakiś

nie martw się

przyjdzie cierpienia kres

później

nie teraz