Jednakowe lata smutno mi mijają,
Jednakowe słowa pokolenia mamią.
Wyciąga dłonie kobieta spracowana,
Oto moja matka pada na kolana...
Ojcze-przewodniku, twoje dzieci płaczą,
Oszczędź dziś nam smutku, dzisiaj jest wypłata!
Ojcze czy mnie słyszysz? Wrzuć jeść do mej klatki.
Ojcze bardzo proszę, odejdź od mej matki!
Oczywistym jest – piękne są wspomnienia,
Tylko dlatego, że to lata dorastania.
Czemu na mej twarzy już nie gości śmiech?
Nie mów mi, że jest to za przodków grzech.
Ojcze-przewodniku, twoje dzieci płaczą,
Oszczędź dziś nam smutku, dzisiaj jest wypłata!
Ojcze czy mnie słyszysz? Wrzuć jeść do mej klatki.
Ojcze bardzo proszę, odejdź od mej matki!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz