Z pokorą przyjmuję to co daje los
Niczym niemowlę biorę na rękę miłość mą
Kładę na zimną ziemię porosłą mchem
Modlitwą przodków żegnam ją
Kilofem łopatą wygrzebię w wilgotnej łzami ziemi dół
Czas zapomnieć
Z szacunku budowlę wspomnień zwieńczy krzyż
Do życia wróciłem już
milion miejsc na świecie
OdpowiedzUsuńa ja wybrałam jedno- przy Tobie
milion myśli w głowie
a ja myślę tylko o Tobie
milion zwyczajnych życ
a ja żyję nadzwyczajnie bo z Tobą
milion złych wydarzeń i jedna chwila cudu miłości, jedna mocna dłoń i czuję żyję kocham.....
DzwSwK